Baby’s huilen veel omdat huilen hun belangrijkste communicatiemiddel is. De baby wil ermee zeggen dat hij honger, een vuile pamper of pijn heeft, moe is, aandacht wil…De gemiddelde huilduur verschilt volgens leeftijd en volgt een rijpingscurve. Rond de leeftijd van 6 weken is er een piek waarbij baby’s gemiddeld tot 2,5 uur per dag huilen. Vanaf 3 maanden huilen ze minder: gemiddeld 1 tot 1,5 uur per dag. Dit huilpatroon blijft dan stabiel in het verdere eerste levensjaar. Kenmerkend voor het normale huilen is ook de avondpiek.
Symptomen
Huilen is slechts één van de kenmerken van een huilbaby. Naast het langdurig huilen zijn deze baby’s vaak onrustig en moeilijk te troosten als ze overstuur zijn. Ze schrikken snel en overstrekken hun lichaam. Ze kunnen moeilijk tegen verandering en doordat hun stemming snel omslaat, wordt hun gedrag onvoorspelbaar waardoor ze extra veel tijd en energie vragen van hun ouders.
Wanneer een baby plots op een andere manier begint te huilen, bijvoorbeeld begint te krijsen, te kreunen of hoog en schril huilt, kan het zijn dat er iets acuut aan de hand is. Is de baby ontroostbaar, en krijst hij nog harder wanneer hij aangeraakt wordt, kan dat een aanwijzing zijn van hevige pijn, wat meestal wijst op een medische oorzaak. In dat geval moet je je baby zo snel mogelijk laten onderzoeken door een arts.
Oorzaken
Bij slechts 5 procent kan een medische oorzaak gevonden worden voor het overmatig huilen. Mogelijke medische oorzaken zijn maag-darmproblemen (koemelkeiwitallergie, reflux, constipatie…) en infecties (middenoorontsteking, blaasontsteking…).
In de overgrote meerderheid is geen lichamelijke oorzaak te vinden, maar gaat het om een combinatie van kind- en ouderfactoren.
Kind
Sommige baby’s zijn prikkelbaarder dan andere. Een klein deel van de kinderen is moeilijker tevreden te stellen, heeft een grotere behoefte aan het volgen van zijn eigen ritme en regelmaat en raakt van slag als dat ritme doorbroken wordt. Het gaat dan overmatig huilen.
Sommige baby’s kunnen zichzelf niet goed reguleren en hebben moeite met slapen, tevreden wakker zijn, ontspannen zijn, goed drinken… Hoe dit komt, is niet helemaal duidelijk. Het kan te maken hebben met stress tijdens de zwangerschap, vroeggeboorte, een laag geboortegewicht of een moeilijke bevalling.
Ouders
Als een van de ouders heel angstig of somber (depressief) is, heeft hij of zij over het algemeen meer moeite om goed te reageren op signalen van de baby, zoals huilen. Dit is vaak ook het geval als een ouder oververmoeid is of veel stress ervaart. De stress kan net veroorzaakt worden doordat de baby veel huilt, door problemen bij een ander kind, door relatieproblemen, professionele moeilijkheden of financiële zorgen.
Ouder-kindrelatie
Bepaalde kind- of ouderfactoren kunnen de relatie tussen ouders en kind onder druk zetten. Hierdoor neemt het huilen van de baby steeds meer toe en raken de baby en vaak ook de ouders en de rest van het gezin almaar meer ontregeld. Ouders weten op den duur niet meer welke aanpak nog werkt, raken gespannen en brengen hun spanning over op de baby, die reageert door nog meer te huilen.
Onderzoeken
Meestal zijn gerichte vragen aan de ouders en een klinisch onderzoek voldoende om vast te stellen of er een medische oorzaak kan zijn voor het overmatig huilen.
Als dat het geval is, worden aanvullende onderzoeken uitgevoerd:
een bloedafname om een infectie vast te stellen
een urinestaal om een urineweginfectie op te sporen
een stoelgangsstaal om een maag-darminfectie op te sporen
en een echografie van de buik of de hersenen
of een zuurtemeting, om zure reflux uit te sluiten.
Behandeling
Als een lichamelijke oorzaak wordt gevonden, zal de arts die verder behandelen met bijvoorbeeld een aanpassing in de voeding of met medicatie.
Meestal wordt echter geen lichamelijke oorzaak gevonden en proberen we in kaart te brengen hoe lang, hoe vaak en op welke tijdstippen de baby slaapt, wakker is, zeurt en weent. Dit gebeurt met een 24-uurdagboek dat de ouders invullen. Aan de hand daarvan worden mogelijke oplossingen bekeken, zoals:
rust en regelmaat brengen in het dagritme van de baby (een teveel aan prikkels vermijden)
zorgen voor voorspelbaarheid (altijd dezelfde volgorde aanhouden)
zoeken naar een houding die je kindje tot rust brengt, eventueel inbakeren (je kindje in doeken wikkelen)
babymassage
positief en rustig communiceren met je baby
adviezen over borst- of kunstvoeding. Als een kind goed groeit, wordt bij borstvoeding nog steeds de voorkeur gegeven om dit verder te zetten, als dit voor de mama mogelijk is. De switch naar kunstvoeding helpt meestal niet om het huilen te verminderen.
adviezen over hoe om te gaan met stress
zo nodig een korte time-out waarbij de zorg voor de baby tijdelijk overgedragen wordt aan familie of vrienden
zo nodig een korte opname om het gezin even tot rust te laten komen en eventueel een aantal onderzoeken te doen